سلام به همه ی بر و بچز عزیز

احوالات شما چطوره؟ بابا دم همه اتون گرم. ناز شصت همه اتون. چه حالی کردم وقتی اومدم و دیدم ۵ نفر واسم نظر گذاشتن. تو این همه تنهایی و بی کسی، اینم لطفیه که شامل هر کسی نمیشه. خدا رو شکر که هنوز دوستایی این دو رو برا دارم.

منم تصمیمات جدید گرفتم. می خوام وقتی تابستون برگشتم تهران، برم دنبال بقیه ی کارام و مهم نیست که خانواده راضی باشن یا نه. مهم اینه که من باید خودم باشم. حتی اگر شده یواشکی کارام رو انجام بدم میدم. خدای من هم بزرگه و مطمئنم معجزه هاش شامل حال منم میشه.

به قول شیده همه ی ما معجزه هستیم. معجزه ای که بقیه از درک اون عاجزن.

بازم از همه ی دوستان ممنونم که بهم سر زدند. بخصوص امید و شیده و علی...

ناز شصت همه ی دوستان